Park w Oliwie

Ula przemierza alejki parku patrząc na zielone drzewa i krzewy, a także obserwując kolorowe kwiaty. Bardzo zainteresowała ją przebiegająca wiewiórka, niestety nie mogła się jej dobrze przyjrzeć, tak szybko uciekła na drzewo machając tylko swoim pięknym rudym ogonem. Od chwili spotkania ze zwierzątkiem Ula bacznie obserwuje trawniki i konary drzew w poszukiwaniu innych małych rudych stworzeń. Park oliwski jest bardzo stary, przed wieloma wiekami do Oliwy przybyli zakonnicy – cystersi.  

Zbudowali klasztor, wokół niego założyli ogród i park, do dziś rosną tu drzewa posadzone przez pierwszych braci, przybyłych przed wieloma wiekami  na zaproszenie księcia Sambora I Gdańskiego.

Wśród bujnych roślin Ula zauważa coś niezwykłego, dwie groty naprzeciw siebie. To są groty szeptów. Ula wchodzi do jednej z nich staje tyłem do wejścia i słyszy mamę, która mówi do niej po cichutku, szeptem, tak cicho, jak wieczorem gdy malutka dziewczynka zmęczona usypia. To niemożliwe, żeby z tak daleka można było usłyszeć cichy głos myśli mały, ciekawy świata człowiek. Szept słychać z tak daleka dzięki specjalnej konstrukcji obu grot. Jak dokładnie to działa dowie się Ula, gdy pójdzie do szkoły i pozna zasady, jakie panują na świecie podczas lekcji fizyki.