W miejscu gdzie dziś wznosi się ogromny kościół Świętej Trójcy dawno, dawno temu Franciszkanie wybudowali dużo mniejszy kościółek. Bardzo szybko świątynia stała się za mała. Braciszkowie postanowili wybudować większą, ale ta istniejąca dotychczas była piękna i szkoda było im ją zburzyć. Postanowili ją rozbudować. Ten pierwszy kościółek pozostawiono jakom prezbiterium, czyli
cześć, w której odprawia się Mszę Świętą i w której modlą się księża,
zakonnicy i ministranci. Dzięki takiemu pomysłów mnichów w Gdańsku
powstała nowa, ogromna świątynia
Mijały lata i okazało się, że kościół jest jednak za duży, coraz
mniej wiernych przychodziło w niedzielę na nabożeństwa a i zakonników w
Gdańsku było coraz mniej. Ogromny kościół
miasto postanowiło wykorzystać w inny sposób, by nie stał pusty.
Utworzono tam szkołę oraz bibliotekę. A w klasztorze, w miejscu w którym
mieszkali Franciszkanie utworzono muzeum. Po wielu wielu latach po II wojnie światowej franciszkanie przybyli
do Gdańska i w kościele odprawiają nabożeństwa, w klasztorze nadal
istnieje muzeum.
W ogromnej świątyni znajdowały się, jak to zwykle w kościołach bywało - organy. Były one jednak wyjątkowe- nie tylko były pięknie zdobione, ale także znajdowały się w bardzo nietypowym, dziwnym miejscu. Przecież zawsze ten instrument w kościołach znajduje się z tyłu, w kościele Świętej Trójcy zamontowano go z przodu, muzyka, do zebranych w świątyni wiernych docierała z przodu, a nie jak, gdzie indziej zza pleców. Dziś trwa odbudowa tego wyjątkowego instrumentu.
Do kościoła Świętej Trójcy przytulony jest malutki kościółek św. Anny w nim prze lata, kiedy w Gdańsku większość mieszkańców mówiła w języku niemieckim, odbywały się Msze Święte w języku polskim.
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz